NM

1 Haziran 2015 Pazartesi

Şəhər insanı, Kənd insanı.

Şəhər insanı, Kənd insanı.

         Birgun Naxçıvanın Şərur rayonunun aralığ kəndindəyəm. Yarı tərəfdən oralıyam. Nə isə. Çöldə gəzərkən birdən zəng gəldiki qardaşının qızdırması qalxıb bəs dərman lazımdı. Qaçdım Anamı götürüb şəhərə getmək üçün avtobusa mindik. (Qardaşım xalamın yanında qaldı) Avtobus şoferi bizim təlaşlı olduğumuzu görmüşdü. Sürücüyə dedim:

- Dayı burda en yaxındakı aptek hardadı?
+ Aptek var ama yoldan uzaqdadı. Mən apararam sizi.

Bu sozu şəxsən gözləmirdim. Təəccübləndim şəxsən. Hemişə şəhərdə yaşadığımnan belə şey görməmişdim. Avtobusun içindədə insanlar varıydı. Ağızlarını açıb bir kəlmə söz demədilərki niyə ora sürürsən falan. Aptekdə düşdük gözlədi bizi adamlar düşdü bizi apardı kəndə qoyub qayıtdı.

Qeyd: Bilmirəm kənd havası ilə şəhər havası arasında fərqi görmüsünüz yəqin ki? Şəhər havası çirkli pis iyli olur. Kənd havası təmiz və gözəl təravətli olur. Baxın Kənd insanıda belə təmiz və gözəldir. Şəhədəki bəzi çirkli hava ilə tənəffüs etməkdən içləri çirklənən insanlar kimi.

01.06.2015
Nihal Mammad




0 yorum:

Yorum Gönder

 

Əlaqə və yardım

Email us: nihalmammad@gmail.com

Blog yazarı